مهمانی در گوشه ی قلبم دارم نمی دونم مهمون نواز باشم یا نه ولی خیلی دوست دارم بمونه تو قلبم شاید قلب من ان قدر که باید شایسته نشستن و گپ زدن نیست مهمان نواز نیستم ولی انتظار دارم مهمانم حتی شده مهمان نوازی ام را به تمسخر تحسین کند و کنایه از من نیکداد کند.
مهمانم را دوست می دارم و دوست می دارم شاید اون برای من مهمان نیست اون صاحب خانه ی نه تنها دل من است بلکه صاحب خانهی تمام دل خستگان و دل نوازان است .
می دانم در آن چهره ی شاید خموشش ، نوری در سینه دارد که من هیچگاه این نور را حتی در روشنی از دست نخواهم داد.
تقدیم برای باوفایان که دل شکسته اند تا شاید دل کسی را خدشه دار نکنند.
ممنون برای همه ی خوبی هات
نظرات شما عزیزان:
.gif){kind=small}
.: Weblog Themes By Pichak :.
تبادل
لینک هوشمند
<-PollName->
خبرنامه وب سایت:
آمار
وب سایت:
آمار
وبلاگ:
